Cuda i znaki: nasze dziedzictwo — Maria Vadia

„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworze­niu! … Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą…

(Mk 16, 15.17)

W dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy zstąpił Duch Święty, przyszedł ze zna­kami i cudami. Zawsze powinniśmy zwracać szczególną uwagę na wy­darzenia pierwszorazowe, ponieważ ten pierwszy raz tworzy określony standard dla przyszłych, podobnych, sytuacji. Kiedy Duch Święty pojawi się dzisiaj, wielkie rzeczy powinny się powtórzyć.

W Dziejach Apostolskich 2 przyjrzyjmy się niezwykłym zjawiskom, które Duch Święty przyniósł:

  • dźwięk dochodził z nieba „jakby uderzenie gwałtownego wichru …” (Dz 2, 2).
  • języki jakby z ognia spoczęły na wszystkich obecnych (w. 3).
  • wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym (w. 4).
  • wszyscy zaczęli mówić obcymi językami (w. 4).
  • tak wielka radość wybuchła w sali na górze, że Żydzi, którzy tłum­nie przybiegli pod Wieczernik przypuszczali, że tamci są pijani (w. 13).

Biblia mówi, że obserwatorzy tego wydarzenia byli „zdumieni” (w. 6), „pełni zdumienia i podziwu” (w. 7), „nie wiedzieli, co myśleć” (w. 12).

Potem, kiedy Piotr przemawiał, 3000 osób, które usłyszały jego prze­słanie, zwróciło się do Pana (w. 41). Znaki i cuda dotknęły ich serc; jeszcze zanim Piotr otworzył usta, w oszołomieniu, zdumieniu i konsternacji obserwowali scenę w Wieczerniku i całymi sobą pragnęli zrozumieć… Dzisiaj dzieje się tak samo. Żarliwi poszukiwacze prawdy zwrócą się do Pana, gdy doświadczą demonstracji mocy Ewangelii królestwa: uzdro­wień, cudów, wielkiej radości, wolności i wybawienia w imię Jezusa. Tak, Jezus żyje!

Obecnie, w wielu kręgach religijnych widoczny jest brak napięcia, wy­czekiwania, nic nie budzi podziwu ani czci; nabożeństwa idą zwykłym torem. Ludzie nie spodziewają się niczego od Ducha Świętego, może je­dynie tego, że dostosuje się On do naszego ludzkiego planu działania. We wspólnotach nie ma miejsca na nic niezwykłego, na żadną demonstra­cję Jego obecności, mocy i chwały i dlatego nic się nie dzieje. Pozbawieni ognia i pasji dla Jezusa, chrześcijanie stali się letni, jak kościół w Laodycei (Ap 3,16).

Spójrzmy na pewien wzór zdarzeń w pierwotnym Kościele:

  • Dz 3 opisują, że dokonał się wielki cud, bowiem Piotr i Jan uzdro­wili 40-letniego chromego od urodzenia. A skutek tego cudu? Ty­siące osób uwierzyło w Jezusa (Dz 4, 4).
  • W Dz 5 „wiele znaków i cudów działo się przez ręce Apostołów wśród ludu”. Tłumy zwracały się do Pana. Piotr był tak napełniony chwałą, że wystarczało, by na kogoś padł jego cień, żeby dokonało się uzdrowienie lub uwolnienie tej osoby (Dz 5, 14-16).

I dalej, o cudach i znakach:

  • w Dz 6, Szczepan, nawet nie apostoł, lecz diakon, „działał cuda i znaki wielkie wśród ludu” (w. 8).
  • w Dz 8, 4-7, Filip, inny diakon, udał się do Samarii, żeby głosić sło­wo, a tłumy zwróciły się ku Panu, „ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzy­kiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zo­stało uzdrowionych”.
  • Dz 9, 32-36 opisują niesamowite rzeczy wykonane przez Pio­tra. Uzdrowił człowieka, który był sparaliżowany przez osiem lat, a wszyscy mieszkańcy z dwóch miast nawrócili się do Pana. W innym mieście wskrzesił kobietę z martwych „i wielu uwierzyło w Pana” (w. 42).
  • w Dz 13, 9-12 Paweł działał z wielką mocą i odwagą i sprowadził tymczasową ślepotę na przeciwnika, a wówczas „prokonsul wi­dząc, co się stało, uwierzył, zdumiony nauką Pańską”.
  • w Dz 19, 11-12: „Bóg czynił niezwykłe cuda przez ręce Pawła, tak że nawet chusty i przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ustępowały z nich i wychodziły złe duchy”.

Modlę się, aby Duch Święty przekonał cię o potrzebie potężnego uwolnienia cudów, uzdrowień i znaków w naszych czasach.

Módlmy się: „Ojcze chwały, proszę w imię Jezusa, aby Duch Święty objawił każdemu czytelnikowi wspaniałość Twojej chwały. Przyjdź, Du­chu Święty, dotknij naszych oczu, uszu i serc; jesteśmy głodni Ciebie! Wiemy, że Twoja żywa obecność zapowiada znacznie więcej niż dotąd oglądaliśmy. Obudź w nas świeże, nowe pragnienie Twojej obecności. Chcemy, żeby Twoje królestwo rozszerzało się na ziemi, tak jak w niebie. Ukaż swą chwalebną obecność przy pomocy cudów, uzdrowień i zna­ków. Niech Twoja chwała napełni ziemię, a tłumy zwrócą się do Ciebie!

źródło: Cuda i znaki podczas uwielbienia – Maria Vadia s. 8-10| Książka do nabycia pod numerem 81 533 72 20.

Komentarz

Nie ma jeszcze komentarzy, czy chcesz być pierwszy?

Napisz komentarz